Oliviero CARAFA (1430-1511) (naskiĝis en Torre del Greco, Italio, la 10-an de marto 1430 - Romo, Italio, 20-an de januaro 1511) estis itala kondotiero, teologo, kardinalo (la 18-an de septembro 1467), artopatrono, juristo, episkopo de Ostia (la 29-an de novembro 1503) kaj ĉefepiskopo de Napolo (29-an de decembro 1458). Oliviero estis frato de la papo Paŭlo la 4-a, kiu elektiĝis papon en la 23-a de majo 1555. Liaj du nepoj Carlo Carafa (1517-1561) kaj Giovanni Carafa (1490-1561) estis kondamnitaj al pendumilo, en Castel Sant' Angelo, Romo, fare de la papo Pio la 4-a, malamiko de Paŭlo la 4-a. La nepoj de Carafa estis konataj pro iliaj korupta vivostilo kaj kiel pagataj soldatoj. Lia patrino estis Francesco Carafa (1515-1544) kaj estis ĉefepiskopo de Napolo inter 1530 kaj 1544. Lia patrino nomiĝis Maria Origlia. Li havis kvar fratojn: Carlo, grafo de Airola, kiu mortis en 1515. Alessandro (1430-1503), kiu estis ĉefepiskopo de Napolo, Ettore, Grafo de Ruvo kaj Fabrizio.